Δtopia

H αρχή του εκτοπίσματος (ή μετατόπισης, στα Αγγλικά displacement), ανακαλύφθηκε από τον Αρχιμήδη. Η εμβύθιση αντικειμένων σε δοχεία με νερό προκαλεί άνοδο της στάθμης, γεγονός που επιτρέπει τη μέτρηση του όγκυ τους. Πριν από αυτήν την ανακάλυψη, το σχήμα όλων πλην των πιο απλών αντικειμένων ήταν απλά μια μορφή, ένα αποκλειστικά ποιοτικό χαρακτηριστικό. Η αρχή επιτρέπει μια μετρήσιμη διαπίστωση για το αντικείμενο, άρα και τον καθορισμό περαιτέρω ιδιοτήτων, όπως η πυκνότητα και το υλικό.

Η φιλοσοφία και η αισθητική έχουν σημειώσει σημαντική πρόοδο από τότε, αλλά η παρατήρηση ακόμα ισχύει σε διάφορα επίπεδα: ο τόπος μιας δημιουργικής πράξης είναι μια σημαντική αναφορά, είτε αναφέρεται σε κυριολεκτική γεωγραφία, είτε την αίσθηση του τόπου, ή και αφηρημένα χαρακτηριστικά, αι μπορεί να χρησιμοποιηθεί με την έννοια της προέλευσης ή του προορισμού, της μνήμης, της φαντασίας, της ανάκλησης της εμπειρίας, κ.α.

Το Δtopia (προφέρεται “Δελτα-τόπια”) είναι μια performance σύγχρονου χορού και τεχνών ήχου που χρησιμοποιεί αισθητήρες για να υλοποιήσει την ηλεκτρονική διάδραση μεταξύ κίνησης και ήχου, μετρώντας κάποια χαρακτηριστικά της κίνησης σε πραγματικό χρόνο. Το ηχητικό υλικό προέρχεται από συνεντεύξεις καλλιτεχνών διαφορετικών ειδικοτήτων, που εστίασαν σε ερωτήσεις με θέμα τη μετατόπιση (displacement), τον τόπο, και την απόσταση. Στη σκηνή, τα δεδομένα της κίνησης χρησιμοποιούνται για να τις διαμορφώσουν, επανασυσχετίσουν, ή παραμορφώσουν με οποιονδήποτε τρόπο. Οι προκαλούμενες μετατοπίσεις, ή εκτοπίσματα, όπως γίνονται αντιληπτά σε λεκτικό και ακουστικό επίπεδο ταυτόχρονα, δημιουργούν τις εντάσεις, πυκνότητες, και αφαιρέσεις, γύρω από τις οποίες δημιουργείται ένα έργο με άξονα το χρόνο, το οποίο δεν παίρνει καμμιά συγκεκριμένη θεματική θέση ως προς το περιεχόμενο: είναι αποτέλεσμα των ροών της πληροφορίας μέσα από τη διαδικασία του.